Dünyanın en mutlu insanı olarak sultana 'derdin nedir' diye sorsalar? 'Keşke tahtım daha yumuşak olsaydı' der.
Herkes muhakkak bir şeyden şikâyetçi bu hayatta.
Fakir olan zengin olmak ister, zengin olan daha da zengin.
Aç olan doymak ister, tok olan yediklerini sindirmek.
Bekâr olan evlenmek ister, evli olan bekâr olmak.
Kiminin bir çocuk hasretidir tüm şikâyeti. Kiminin bir çocuktur tüm hayat şikayeti.
Kimi yaptığı işin şikayetçisi kimi ise sadece bir işi olsun ister.
Kimi yerinden şikayetçidir, kimi olmak istediği yerden olmamayı.
Makam, mevki, koltuklar korkusu sardı çoğu insanı. Her an her şeye hazırlıklı ama her an şükretmekten habersiz.
Yaşamımız ne boyutta olursa olsun yarın her şeyin daha farklı olabileceğini unutmamak gerek.
Sağlık gitti mi geri gelmez. Gençlik gitti mi geri gelmez. Sonra yaparım deyip ertelediklerini sonra bulamazsın. O hep beklediklerimizin, aslında içimizde olduğunu unutmayalım. Yaşadığımız hayat her zaman başka bir insanın hayalidir, tıpkı bizim başka bir hayat hayalimiz gibi.
Bir eksik bir fazla, umut içimizde bir parça. Cesur olanın hayallerinin peşinden gittiği, korkak olanın başkalarının hayatını çekiştirdiği dünya bu işte.
Herkesin şükretmekten haberdar olmadığı ama muhakkak şikayet ettiği dünya...
