Sözünde durma, sadakat gösterme, zor zamanları beraber aşma, içten bağlılık, güçlü dostluk, sevdiklerimizin sevinciyle sevinmek, acı ve üzüntülerini paylaşmaktır vefa. Vefalı insan ise kendisine yapılan iyilikleri unutmayan, minnetle anan, yeri geldiğinde fazlasıyla karşılık vermeye çalışandır.
Vefalı dost diye hatırlanmanın yolu, dostlarımızın kara günlerinde yanında olmaktan geçer. Hayatta üç kişiyi unutmayın! 'Kötü durumunuzda size yardım edeni, kötü durumda sizi yalnız bırakanı ve sizi o kötü duruma sokanı' diye boşuna dememişler.
Bazı insanlar için 'İyi gün dostu “deyimi kullanılır Onlar işler yolunda gittiği zaman hep yanımızda olan zor ve sıkıntılı zamanlarda yok olan kişilerdir. Onlar menfaatlerinin peşinden ne tarafa gitmesi gerekiyorsa oraya giden, çıkarları için nereye kime eğilmesi gerekiyorsa öyle yapan insanlardır. Zaten bencil, menfaatçi insanlar arasında sürekli çıkar ilişkisi yaşandığından onlar arasında gerçek anlamda bir vefa ve sadakat duygusunun yaşanması mümkün değildir ve beklenemez. Çünkü onlar için sevgi, saygı, vefa ve sadakat gibi duyguların önemi ve değeri yoktur. Onlara para, mal, mülk, maddi zenginlik gibi değerler vefa ve sadakat gibi duyguların önemini ve değerini unutturur. Onlar maalesef ki, maddi değerlerin kendilerini daha mutlu edeceğini sanır ve inanır.
Vefa “Dostluğun asaletine ihanet katmamaktır.' Vefa 'Sevgide, dostlukta, bağlılıkta kararlılıktır.” Vefa ve sadakat insanların yaşamları boyunca ihtiyaç duydukları üstün ahlak özelliğidir. Vefalı insan, beklentisi olmayan, çıkar gözetmeyen, hata yapıldığında dostunu yalnız bırakmayan, içindeki güzel duygularla bütünleşendir. Vefa fedakârlık, samimiyet, dürüstlük gerektiren, insanın yüreğinde hissettiği yüce bir gönül borcudur. Asil bir duygudur. Ama ne üzücüdür ki, bu duyguda tıpkı dostluk, sevgi, saygı ve sadakat gibi maziye gömülmeye hazırlanıyor.
'Vefasızlık, nankörlerin işidir. Nankörlük ise, Allah’ın sevmediği huylardan birisidir.