Dokuz ay karnında taşımanın gururuyla hafifçe okşayacak annen yüreğini. 'Dünyaya sevgiyle gelmeli, attığın her adımda çaba göstermeli, yorulmalısın. Bedenime vereceğin sızıları, acıları son nefesime kadar yaşamalıyım' diyecek sana. Elinden gelse seni hayatın tüm kötülüklerinden korumak için bir ömür bedeninde taşıyacak.
Çirkin gezegenimiz bilinmezliklere, yasaklanan düşüncelere, bizi kendine çeken karanlıklara, acılara, sızılara, gözyaşlarına, çığ gibi büyüyen kötülüklere gebeyken seni nasıl getirsin ki dünyaya? Küçücük yüreğin dayanır mı bunca acıya?
Yine de annelik çok yakışacak ona...
Bir cana hayat vermenin yollarını arayacak sonsuzluğa erene dek.
Doğumhaneye giderken kirpiklerinden yanaklarına soğuk soğuk yaşlar dökülecek. O yaşlardan hayaller birikterecek sana.
Annen senin acından kıvranırken sen annenden yaratılmış olarak ilk çığlığını atacaksın. Annenin ellerine verdiklerinde gözünden akan mutluluk gözyaşları bir ömür yoldaş olacak sana.
Etrafında bulanık gördüğün bir kalabalık olacak. Netlik artınca ortaya sahte gülümsemelerden oluşan bir tablo çıkacak.
Nedenini bilmediğin bir mutsuzluk göreceksin gözlerinde. 'İyi ki doğdun' cümleleri sonradan canını acıtacak. Doğar doğmaz kendini bir tiyatronun içinde bulacaksın. Oyuncular tüm ustalıklarıyla seni senden etmeye çalışacaklar. Aynı anda farklı farklı karakterleri oynayacaklar. Geceni, gündüzünü acıyla düğümleyecekler.
Etrafındaki kirli yüzler samimi pozlar verecek sana. Yüreğini kirletmeye çalışacaklar, kirlenme çocuk!
Sen umutla yarınlara koşarken ayağına kurşunlar sıkacaklar.
Sakatlansan da ayağa kalkmasını bil çocuk!
Yazın kavurucu sıcağında iliklerin buz tutacak. Ne olursa olsun dört mevsimi de içinde yaşa çocuk!
Saflığını, temizliğini, gülümsemeni, masumiyetini kaybetme çocuk.
Cesaretini, ümidini, sevgini, saygını, gücünü kaybetme çocuk.
Eğer ki hayat üzerine gelip seni boğmaya çalışırsa annenin sözleri fısıldasın kulağına:
'Gülüşünün annene umut ışığı olduğunu unutma.'
Tüm annelerin yüreğinden öperim...