Kadına karşı şiddete hayır, çocuğa şiddete hayır, hayvana şiddete hayır, sağlıkçıya şiddete hayır, öğretmene şiddete hayır…
Dikkat ettiniz mi bu cümleler ne kadar da çok şiddet kelimesi içeriyor ve akla getiriyor? Bilmeyene de hatırlatıyor sanki, “bak bir yol daha var” diyor. “Birde şiddeti dene” der gibi.
Slogan bir olayı canlı tutmak için söylenir... Şiddet neden hep gündemde hiç düşündünüz mü?
Tüm bu sloganların yerine tek bir cümle yeterli olmaz mı? “Her yaşta, her cinste eğitim şart...” desek yetmez mi acaba?
Hakkını saygı ile ara mı desek? Anlar mı acaba bu kişiler saygı kelimesini?
Size başka bir bakış açısı sunayım:
En az şiddet olan toplumları incelediğimizde görüyoruz ki kadın egemenliği daha fazla. Kız çocuk ve erkek çocuk eşit şekilde yetiştiriliyor. Erkek egemen toplumlarda ise daha fazla kavga var. Gözyaşı var. Şiddet varsa bir yerde kime ya da neye karşı olduğunun bir önemi yoktur. Sadece vardır. Bugün kadına, yarın öğretmene, öbür gün sağlıkçıya. Hele ki devletin her imkânı hunharca her vatandaşına karşılıksız verdiği durumlarda, bunun artması kaçınılmazdır. Bir emek vermeden elde ettiği şeyin kıymeti çok daha azdır.
Kadın bizim toplumumuzda erkeğin hizmetinde, öğretmen çocuğun hizmetinde, sağlıkçı herkesin hizmetinde, hayvan desen hiç bir şeye hakkı yok sanki... Ve kişiler tüm bunlar için ya hiç bedel ödemiyor ya da az miktarda ödüyor. Böyle olunca kıymeti de olmuyor ve can-ı nasıl isterse öyle davranmaya başlıyor. Hele tüm bu alanlarda şiddetin karşılığı bir ceza da olmayınca, kendini Kral Faysal ya da Kraliçe Elizabeth sanıyor kişiler. Narsist oluyorlar. Şu anda toplumdaki narsist insan sayısı çok yüksek bir oranda.
Buda her alanda şiddeti artırıyor. Bir an önce cezalar artmalı, sunulan ücretsiz imkânlar için düzenlemeler olmalı ve televizyonlarda sapık ilişkiler içeren program ve dizilerin yerine, düzgün insan yapısı içeren programlar ile eğitim verilmeli.
Rabbim hepimizi iyilerle karşılaştırsın.
Selam ve dua ile kalın