Siz hiç yarım ekmek aldınız mı bakkaldan;? “Bakkal amca bana yarım ekmek verir misin?” derken utandınız ve olduğunuzdan daha fazla küçüldünüz mü?
Bakkal amcanın bunu fark edip ; “aa ne iyi oldu bana da yarım ekmek lazımdı” deyip sizi mutlu etmesini izlediniz mi? Ve hiç şeker almaya gelmediğinizi fark ederek , “bugün ekmek alana bir de şeker hediye ediyoruz” diyen bir Salih amcanız oldu mu? Benim oldu. Hiç çocukları yoktu Salih amcanın ama tam bir babaydı. Mahallenin tüm çocuklarının babası... Bakkalda en çok çocuklar için malzeme bulunurdu. Çok da uygun verirdi.. Şimdi bakıyorum da ne mahalle bakkalları kalmış ne Salih amcalar...
Zaten ekmek de genelde çöpte... Geçen gün bir haber okudum her yıl tonlarca ekmek atılıyormuş çöpe... Bunun yanı sıra fakirlikten intihar eden insanlar var...
Hem şükrü unuttuk, hem paylaşmayı.
Halbuki yarım ekmek bir çocuğu mutlu edecek kadar büyük bir nimet.. Bir canı kurtaracak bir mucize.
Mutluluğumuzu çöpe atmayalım... Biriktirelim ve bir çocuğa hediye edelim bu mutluluğu...
İsraf her yerde günümüzde; evde ,iş yerinde, sokakta , kavgada, kalp kırmada.. Lakin sevgiye ve paylaşmaya gelince herkes cimri... Gelin paylaşalım.. Neyi mi ? Neyi isterseniz onu..
Hiç bir şeyimiz yoksa ortak bir gökyüzümüz var onu paylaşalım, su katınca ekmek veren toprağımız var onu paylaşalım... Ama sevgi ve barış ile..
Selam ve dua ile kalın.
