Yaşanmış bir olayı anlatmak istiyorum. Kur'an'ın mucizesi bu..
Kadir gecesinde gelen duygulandıran bir telefon ve telefondaki hıçkırıklı bir ses..
Evlendiğim günden beri bir gün bile olsun kayınvalideme anne dememiş, onun da bana kızım diye seslendiği hiç olmamıştı. Kini ağzından taşmış düşman gibiydik sanki. Bizim bu durumumuza eşim de çok üzülüyordu 'Sevdiğim iki kadın arasında kalmak, benim en zor imtihanım galiba' diyordu. 'Ömrümün sonuna kadar asla anne demem gidip gelmem' diyordum. Ama unuttuğum bir şey vardı Allah insanın kalbine verirse, kendi bile yaptıklarına, söylediklerine şaşırırdı. Unuttum bunu, bilemedim.. Kur'an'ı ve ayetlerdeki Peygamber dualarını her okuduğumda için için dua ettim, yalvardım Allah'a kalbimi yumuşatsın diye.
Pes etmedim... Duam kabul olmuyor diye bir an bile tereddüt etmeden devam ettim dualarıma.
Ve o gün gelmişti. Rabbim dualarımın cevabını bana vermişti.
Kadir gecesinin sabahı.. Saat 05.00
Aniden uyanıp eşimi uyandırdım. 'Kalk kalk anneni özledim' dedim. Eşim, rüya gördüğümü sandı haklı olarak. O saatte ve yıllardır evli olduğumuz halde gündüz gözüyle bile böyle bir cümle ile hiç karşılaşmamıştı çünkü. Annesini aradı ve telefonu hemen aldım elinden. 'Sana anne diyebilir miyim?' ve tekrarladım 'Sana anne diyebilir miyim?' dedim.
Aramızdaki ilk cümlem oldu.(Tam da burayı anlatırken sesi ağlamaklıydı)
'Rüya mı gördün ne oldu da yıllar sonra benimle konuştun ve ilk defa anne dedin' dedi.
Rüya değil anne Kur'an hayatıma girdi, kalbime yerleşti. Defalarca 'Ne olur hakkını helal et dedim' özür diledim. O, telefonun öbür ucunda ben de burada başladık ağlamaya. Eşim o kadar mutluydu ki sevdiği iki kadın konuşuyordu çünkü.
O anlattıkça aklıma gelen ayet;
'Hep birlikte Allah’ın ipine sımsıkı yapışın; bölünüp parçalanmayın. Allah’ın size olan nimetini hatırlayın. Hani siz birbirine düşman idiniz de Allah gönüllerinizi birleştirdi ve O’nun nimeti sayesinde kardeş oldunuz. Siz bir ateş çukurunun tam kenarında iken oradan da sizi Allah kurtarmıştı. İşte Allah size ayetlerini böyle açıklıyor ki doğru yolu bulasınız.' (Âl-i-imrân/103)
Gönülleri Kur'an ile birleştiren Allah'a Hamd olsun..
