Ey Adem’in Havva’nın oğulları!
Evvela oğul demek hem kız hem erkek çocuğu demek. Biz kardeşiz hatırlayan var mı? Aynı anadan aynı babadan! Anamızın babamızın bizi ciğer diye bağrına bastığı üzüntüsü onlar için bir olan milyarlarca kız ve erkek çocukları…
Bir ana olarak bu yazım.
Benim kız çocuğum yok ama ben de bir babanın kız evladıyım. Anlatabiliyor muyum? Ve benim oğullarım bir ananın evladı. Dünyadan kadınları silerseniz erkekler kalır mı sanırsınız?
Onlar erkeksiz de doğurabilmekte. Meryem anadadır rahim. Peki erkekte rahim nerde? Bizler kimsenin eri değiliz; er olan sizsiniz. Kadının eri askeridir. Asker evine kurşun sıkarsa kendi yaşar mı sanırsınız?
Ah kadın! Ah ademoğlunun anası Havva! Sana kurşun sıksaydı Adem; ademoğlu kendin olur muydu? ‘insanlık’ olur muydu? Ne çok şey kazandık, ne çok şey tükettik?
Havva’nın kız çocukları, Havva’nın erkek çocukları diye ayrıştık. Oysa Havva’nın iyi çocukları olup gidecektik. Annem Havva, Annem Meryem, Annem Sara, Annem Hacer… Annelerinizdir kadınlar. Biz Adem'in Havva'nın oğulları...
