Belirsizliklerle çıkılan tozlu yollarda, tükenmek bilmeyen sabrın hep aynı kapıya misafir olmasıdır
umut.
Kör kuyularda nefessiz kalmış ruhun gözlerindeki renklerin son saniyelerinde kalp ritminin siyaha çalmasıdır umut. Görmeyen gözlerdeki çaresizliğin gece zifiriye sığınanı, ölüm ile yaşam arasında asılı kalanı, kalabalık şehirlerde kendiyle boğuşanı...
Mutluluğa giden yolda kulaklarda çınlayan harflerin sağır olanı.
Yorgun, bitkin hayallerin gerçeğe aykırılığıdır umut.
Bir var olur, yâr olur;
Cennetteki çiçeklerin dili olur. Lâl olur beden, sevdasına mahkûm olur.
Bir yok olur, kor olur beden;
Elini uzatsa eli yanar, geri adım atsa cehennemde kül olur.
Yıldızların aya hasretinden dilekte can bulmasıdır umut;
Kuruyan yüreklere ekilen, damla damla yarınlardır. Kâbuslara kızmadan inatla rüyalarda gezinmektir.
Nefesin tükeneceği son anı bilmeden hevesle yol almasıdır.
Saatin saliselere binlerce hayatı sığdırmasıdır.
Umut, yürekte açan sevgi tomurcuğudur.
Umudumuz hiç tükenmesin.
Yarına güzel umutlarla...
