Tuba GÜLEŞCE TATLI


Bir Lisan Bir İnsan

Bir Lisan Bir İnsan


Dün sosyal medyada dolaşırken bir videoya denk geldim. Fonda acıklı bir müzik, teyzenin biri hararetle bir şeyler anlatıyor. “Kürdüm ama ben Türkiye Cumhuriyeti’nde yaşıyorum, bayrağım Türk bayrağıdır, kürdistan diye bir yer de yoktur” cümlelerini duyunca maşallah teyzeme dedim ve tebessümle dinlemeye devam ettim ta ki ağzından şu cümleler dökülünceye kadar;
- Ben Kürdüm ama çocuklarıma Kürtçe konuşmayı bile yasakladım...
Bu ne demek oluyordu ki? Neden bir dil insana yasaklanır? Neden bir anne çocuklarına ana dilini konuşmayı yasaklar? Bugün Almanya’da yaşasam çocuklarıma Türkçe yasağı koyabilir miydim ben? Az önce aşırı sempatik bulduğum teyzeye sinirlendim ve yüzümdeki tebessüm yerini kızgınlığa bıraktı ki farklı bir duygu çelme taktı aklıma. Yaklaşık 50-55 yaşlarında görünen bu teyzenin muhtemelen çocukluk ve gençlik yılları 80’li dönemlere denk gelmişti. Kürtçe konuşmanın yasak olduğu, Kürtçe eserlerin yasaklandığı hatta ve hatta Kürt’lerin itilip kakıldığı dönemler bilinç altına nakış nakış işlenmişti. Belki de ailesinde gördüğü sıkıntıları, çocukları yaşamasın diye onlara Kürtçeyi yasaklamıştı. Kızgınlığım acıma duygusuna bıraktı yerini. Zira o dönemlere denk gelmesem bile izlediğim filmler-belgeseller, okuduğum kitaplar sayesinde o yasakçı dönemleri çok iyi biliyordum. Böyle bir savunma mekanizması geliştirmişti belki de.
***
O teyzeyi bir bahaneyle akladım da şu an devletin Kürt’lere her türlü hakkı verdiği, radyo-televizyon kanalları hediye ettiği bir dönemde hala Kürtçeye karşı olan zihniyeti aklayamıyorum anlayamıyorum! Bir dilin zararı olabilir mi? Hoş daha insanlardaki Kürtçe fobisini aşmadan tüm yabancı dillere karşı olan sözde vatanseverler türedi. Neymiş efendim vatanseverler sadece Türkçe konuşmalılarmış. Ekstra bir dile ihtiyaç duymamalılarmış. Yabancı dil öğrenilince Türk kültüründen uzaklaşılırmış. Nasıl çıt kırıldım bir vatanseverliğiniz var ki yabancı bir dille karşılaşınca asimile oluyorsunuz, kültürel yozlaşma yaşıyorsunuz? Her şartta, her zorlukta vatanına aşık olmaktır gerçek vatanseverlik. Bir dili harp silahı olarak görüp kaçmak hiç değildir. Atalarımdan öğrendiğim ve öğreteceğim tek gerçek o ki bir lisan bir insan, iki lisan iki insan!