16 yaşındaki serebral palsi hastası Begüm Pusat, Tekerlekli Sandalye 25 Yaş Altı Kadın Basketbol Milli Takımı ve Aydın ADÜ Genç Efeler Takımı'nda başarılarıyla göz dolduruyor.
Serebral palsi hastası 16 yaşındaki Begüm Pusat, bir dönem "O sandalyeye asla oturmam" diyerek reddettiği tekerlekli sandalye basketbolunda, milli takıma yükselme başarısı gösterdi.
25 Yaş Altı Kadın Basketbol Milli Takımı ve Aydın ADÜ Genç Efeler Takımı oyuncusu Begüm Pusat, AA muhabirine yaptığı açıklamada, küçük yaşlardan itibaren basketbolu çok sevdiğini, ailesinin desteği ve uzun fizik tedavi süreci sonunda, yeterince kullanamadığı sol el ve ayağını daha iyi kullanabilecek düzeye geldiğinde de basketbol oynamaya başladığını söyledi.
İzmir'deki bir maçta tanıştığı Beşiktaş'ın tekerlekli sandalye basketbol takımı oyuncularından Cem Gezinci'nin kendisine tekerlekli sandalye basketbolu oynayabileceğini söylediğini, başlarda tekerlekli sandalyeye sıcak bakmamasına karşın bu fikrini değiştirdiğini aktaran Pusat, şöyle konuştu:
"O sandalyeye asla oturmam' demiştim. Çok utanıyordum. Şu an çok saçma bir düşünce gibi geliyor ama o zamanlar öyle düşünüyordum. O sandalyeye oturunca insan bir daha kalkamıyormuş onu öğrendim. İnsanların bir şeyler başarabilmesi, yürek işi olması çok güzel bir şey. Ellerin acıyor, tırnağın çıkıyor ama sen o kadar çok seviyorsun ki asla pes etmiyorsun. O çizgiden içeriye girdim mi bütün engeller kalkıyor. Bunları gördükçe sandalyeme daha çok bağlandım ve bir daha ayrılamaz oldum."
"Bu spor engelle barışık olmamı sağladı"Basketbol oynarken çok mutlu olduğunu aktaran Pusat, şunları kaydetti:
"Çünkü olmak istediğim yerde basketbol sahasındayım. Kendimi özgür hissediyorum. Sahaya çıktığımda bütün mutsuzluklar, üzüntüler, engeller geride kalıyor. Çok hırslı oluyorum. O topu çemberden içeri sokmak istiyorum. Oynarken elim acıyor, o bile bana mutluluk veriyor. Eskiden engelimi asla kabullenmezdim. Arkadaş ortamında elim ve ayağımın neden öyle olduğu yönündeki soruları hep geçiştirirdim. Ortamdan uzaklaşırdım. Engelimden utanıyordum. Bu spor engelle barışık olmamı sağladı. Engelin aslında utanılacak bir şey değil gurur duyulabilecek bir şey olduğunu öğrendim basketbolla. Çünkü zorlukları aşıyorsun ve bir şey başarıyorsun. Bence engelliler kendilerine eve kapatmamalı, sokağa çıkmalı."
