Karabağ'ın başkenti olarak kabul edilen Hankendi şehrini Aralık 1991'de işgal eden Ermenilerin, kadın ve çocuk ayrımı gözetmeksizin yaptığı Hocalı Katliamı'nda, birçok aile tamamen yok olurken bazıları da çok sayıda yakınını kaybetti.
Katliamdan kurtulanlar, yaşadıkları işkencelerin ve yakınlarını kaybetmenin acısını ise bugün hala hatırlıyor.
KATLİAMIN TANIĞI KONUŞTU
Hocalı'dan kaçmaya çalışırken 19 yaşındaki eşini kaybeden, kendisi de 27 gün esir hayatı yaşayan 52 yaşındaki Valeh Hüseynov, hiçbir zaman hafızasından silemediği o günleri anlattı.
KASABAYI TERK ETME KARARI ALMIŞLARDI
Hüseynov, katliamdan aylar önce Hocalı'nın tam anlamıyla abluka altına alındığını, doğal gaz ve elektriğin kesildiğini belirterek, helikopterlerle sağlanan ulaşımın ise birkaç helikopterin vurulmasının ardından durduğunu söyledi.
Ermenilerin 25 Şubat 1992'de akşam saatlerinden itibaren 10 koldan tanklarla saldırıya geçtiğini belirten Hüseynov, artık dayanamayacaklarını anladıklarını ve kasabayı terk etmeye karar verdiklerini söyledi.
"ÇOK SAYIDA MASUM İNSAN VAHŞİÇE KATLEDİLDİ"
Hüseynov, soğuk ve karlı hava şartlarında bir grup Hocalılı ile Ağdam bölgesine doğru ilerlediklerini vurgulayarak nasıl esir düştüğünü şu sözlerle belirtti:
"Yaşlı, kadın ve çocukları Gargar Nehri'nden geçirdik, ormanlık alanda karanlıkta yola koyulduk. Bir müddet geçtikten sonra önümüzü kestiler ve ateşe tuttular. Çok sayıda masum insan, Ermeniler tarafından vahşice katledildi. Olaydan 5 ay önce evlendiğim eşim de kurşun yarası alarak şehit oldu. Bazıları kaçmayı başardı fakat ben eşimin cesedini orda bırakmak istemedim. Sonuçta Ermenilere esir düştüm."
"GİTAR ÇALDIĞIMI ÖĞRENİNCE PARMAKLARIMI KIRDILAR"
Yakalandığı ilk gün Ermenilerin kendisini acımasızca darbettiğini, işkencenin sonraki günlerde de sürdüğünü söyleyen Hüseynov, "Ben gitar çalıyordum, bunu öğrenince önce parmaklarımı kırdılar sonra tırnaklarımı çektiler. Daha sonra elimi sıcak sobaya basarak yaktılar. 27 gün cehennem hayatı yaşadım fakat ölmedim. Ağdam bölgesinin komutanlarından Allahverdi Bağırov'un yardımı sayesinde esirlikten kurtuldum. Beni 3 Ermeni esirle değiştiler. Benimle değiştirilen Ermeniler, çok iyi durumdaydı. Ben ise yara bere içerisinde, ayakta duramıyordum." dedi.
Öte yandan, Hüseynov, o dönemdeki aldığı maddi yaraların tam olmasa da iyileştiğini fakat manevi yaraların ancak Karabağ'ın işgalden kurtulmasıyla iyileşebileceğini belirtti.